αζχαρισμός

Θεολογική σχολή του Ισλάμ, που ονομάστηκε έτσι από τον ιδρυτή της Αλ Άζχαρ, ο οποίος το 912 αποσπάστηκε από την πιο ουμανιστική σχολή των Μουταζιλιτών και υποστήριξε τις θέσεις του απόλυτου θεοκεντρισμού (κατά τον α., το θείο είναι αυτεξούσιο, δηλαδή απεριόριστα ελεύθερο, και γι’ αυτό δεν μπορούμε να ζητήσουμε τον λόγο των ενεργειών του). Είναι η πιο διαδεδομένη σχολή του ορθόδοξου ισλαμισμού (βλ. λ. σουνίτες). Αντίθετα προς εκείνο που έγινε στον χριστιανισμό, ο οποίος, έπειτα από μια περίοδο δισταγμού, τελικά δέχτηκε την αριστοτελική φιλοσοφία, ο ισλαμισμός με τον α. υποστηρίζει το αξίωμα του πιο άκαμπτου μονοθεϊσμού, αρνείται την αρχή των δευτερευουσών αιτιών, υποστηρίζει ότι τα πάντα μέσα στο σύμπαν είναι έργο του προσωπικού Θεού και αντιμετωπίζει με δυσπιστία την εφαρμογή της αριστοτελικής φιλοσοφίας στη θεολογία.